สงครามแย่งชิงราชสมบัติออสเตรีย จุดเริ่มต้นที่นำไปสู่สงครามเจ็ดปี

   
         จากการที่พระโอรสองค์โตในสมเด็จพระจักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 6 (ค.ศ. 1685-1740) แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และออสเตรียสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ทำให้พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 มีดำริที่จะให้เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซ่า พระราชธิดาของพระองค์ครองราชย์ต่อ พระองค์ได้เตรียมการมานาน โดยให้การศึกษาแก่พระธิดาองค์นี้ และโปรดให้เขียนกฤษฎีกาอนุมัติกฎมณเทียรบาลฉบับพิเศษ ที่จะทำให้ธิดาคนโตสามารถสืบราชสมบัติต่อจากผู้เป็นพ่อได้

เจ้าหญิงมาเรียเทเรซ่า

         กษัตริย์หลายพระองค์ในยุโรปตอนเหนือก็เห็นด้วย แต่ก็มีบางส่วนที่ไม่พอใจ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ พระเจ้าเฟรเดอริคที่ 2 แห่งปรัสเซีย ที่คัดค้านอย่างรุนแรง จนนำมาซึ่งสงครามแย่งชิงราชสมบัติออสเตรีย

         ต่อมาพระนางมาเรีย เทเรซ่าได้อภิเษกกับเจ้าชายฟรานซิสแห่งลอร์แรน เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 1736 ในขณะที่มีพระชนมพรรษาเพียง 19 พรรรษา หลังจากนั้น 4 ปี พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6 ได้เสร็จสวรรคต พระนางมาเรีย เทเรซ่าต้องการให้พระสวามีร่วมปกครองออสเตรียด้วย จะได้มีสิทธิ์ขึ้นเป็นจักรพรรดิเเห่งอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็ใช่ว่าจะราบรื่น เพราะมีคนอ้างสิทธิ์ในการขึ้นครองบัลลังก์แห่งออสเตรียซึ่งก็คือ เจ้าชายชาร์ลส์ อัลเบิร์ด แห่งบาวาเรีย จากการที่พระองค์ได้อภิเษกกับพระธิดาในจักรพรรดิโจเซฟที่ 1 (พระเชษฐาของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 6) โดยพระองค์ได้รับการสนับสนุนจากฝรั่งเศส

         ส่วนอีกด้านหนึ่งพระเจ้าเฟรเดอริคที่ 2 แห่งปรัสเซียทรงเล็งเห็นแล้วว่าออสเตรียนั้นโดดเดี่ยวไร้พันธมิตร เพราะมีแต่คนจ้องหวังผลประโยชน์จากช่วงพลัดเปลี่ยนกษัตริย์ นำพันธมิตรบุกโจมตีไซลีเชียในเดือนธันวาคมปี ค.ศ. 1740 และยึดได้ในปี ค.ศ.1741

พระเจ้าเฟรเดอริคที่ 2 แห่งปรัสเซีย

         จากชัยชนะอย่างง่ายดายของปรัสเซียทำให้ฝรั่งเศสตัดสินใจเข้าร่วมทำสงครามกับกับออสเตรียทันที 

         และหลังจากนั้นฝรั่งเศสก็ดันเจ้าชายชาร์ลส์ อัลเบิร์ต ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งอาณาโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จ มีพระนามว่า สมเด็จพระจักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 7

         พระนางมาเรียมาเรีย เทเรซ่าจึงตกที่นั่งลำบาก แต่ไม่ย่อท้อพยายามขอความช่วยเหลือจากพันธมิตรจนในที่สุดฮํงการีได้ส่งกองกำลังมาช่วยแลกกับข้อตกลงเกี่ยวกับเสรีภาพบางประการ ส่วนอังกฤษที่ส่งเงินมาช่วยเหลือถึง 2 แสนปอนด์ เนื่องจากไม่พอใจที่ฝรั่งเศสเข้าไปยุ่งกับเยอรมัน ออสเตรียจึงสงบศึกกับปรัสเซียและหันไปต่อต้านฝรั่งเศสที่มารุกล้ำอธิปไตย และขับไล่ออกจากโบฮีเมียได้สำเร็จในปี ค.ศ. 1742

          พระเจ้าเฟรเดอริคที่ 2 กลัวว่าทางออสเตรียจะส่งกำลังมายึดบาวาเรียเพื่อทดแทนไซลีเซ๊ยที่เสียไป จึงยกทัพมาโจมตีอีกครั้ง และได้โจมตีโบฮีเมียและยึดกรุงปรากไว้ได้

          ขณะที่เกิดความขัดแย้งมากมาย พระนางมาเรียเทเรซ่าต้องพบกับศึกรอบด้าน แต่โชคก็เข้าข้างเมื่อมกราคม ค.ศ.1745 สมเด็จพระจักรพรรดิชาร์ลส์เสด็จสวรรคต พระนางมาเรียเทเรซ่าจึงติดสินบนและดำเนินการให้พระสวามีขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งอาณาโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ โดยมีพระนามว่า สมเด็จพระจักรพรรดิฟรานซิสที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ทรงพระองค์ขึ้นเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินีนาถ

ความจริงเหตุการณ์นี้ควรส่งผลให้สงครามสิ้นสุดลง แต่ทางฝรั่งเศสแล้วปรัสเซียไม่พอใจ พระเจ้าเฟรเดอริคที่ 2 ต้องการแคว้นไซลีเซีย และไม่ต้องการให้ออสเตรียยึดครองไปอีก ซึ่งก็บรรลุตามประสงค์ในปี ค.ศ.1745 

แผนที่ของอาณาและแคว้นต่างๆ

          หลังจากนั้นผู้ก่อสงครามรู้สึกเบื่อหน่ายและเห็นว่าไม่มีประโยชน์อันใด จึงยุติสงครามในปี ค.ศ. 1748 และทำให้เกิดสนธิสัญญาสันติภาพเอซ-ลา-ชาแปลขึ้นมา และความแคลงใจเกี่ยวกับสนธิสัญญานี้เองที่นำไปสู่สงครามเจ็ดปี